کد مطلب:49906 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

چرا خطابات قرآن اكثرا مذكر آمده است؟

خطاب هاي قرآن در مورد مرد و زن يكسان است، گر چه صيغه هاي آن مذكر است. اين مسأله، به جهت قاعده ادبي «تغليب» مي شود. در زبان هايي (مانند عربي) كه براي مرد و زن، دو گونه فعل وجود دارد (مذكر و مؤنث) در مواردي كه جمع مورد نظر باشد، صيغه مذكر به كار مي رود. بنابر اين {H{/Bيا أَيُّهَا اَلَّذِينَ آمَنُوا{w1-4w}{I2:104I}*/}H} هم شامل زن ها مي شود و هم مردها. از اين رو تا كنون هيچ مفسر و يا آشناي به زبان و ادبيات نگفته است كه مجموعه خطاب هاي قرآن اختصاص به مردها دارد. اولاً؛ «حورالعين» به عنوان يكي از لذت هاي بهشت مطرح است نه بالاترين آنها و ثانياً؛ از مضمون برخي آيات و روايات، چنين برمي آيد كه مسأله لذت هاي جنسي اختصاصي به مردان ندارد؛ بلكه زنان نيز در بهشت مي توانند براي خويش شوهراني دلخواه برگزينند. اصطلاح «حور» نيز اختصاصي به زنان ندارد؛ بلكه حورهاي مذكر نيز در بهشت وجود دارند. براي نمونه به اين حديث توجه كنيد كه از اميرالمؤمنين(ع) روايت شده است كه فرمود: {Mدر بهشت بازاري است كه در آن خريد و فروشي نيست، تنها در آن جا تصوير مردان و زنان وجود دارد. هر كس كه تمايلي به آنان پيدا كند، از همان جا بر او وارد مي شودM}، {V(بحارالانوار، ج 1، ص 148)V}.